یَا مَنْ تُحَلُّ بِهِ عُقَدُ الْمَکارِهِ.....

هوالجمیل

حضرت هادی (ع) به الیسع قمی فرموده: آل محمد این دعا را هنگام بلا و ظهور دشمن و خوف فقر و تنگی سینه می‌خواندند.

کفعمی در کتاب «مصباح» دعایی نقل کرده و فرموده است: سید ابن طاووس این دعا را برای ایمن شدن از ستم سلطان و نزول بلا و چیرگی دشمنان و ترس و تنگدستی و دل‌تنگی ذکر کرده و آن از دعاهای صحیفه سجّادیه است، پس هرگاه از زیان آنچه ذکر شد در هراس بودی آن را بخوان؛

و دعا این است: دعای یا من تحل ..... کریمی

 

 

یَا مَنْ تُحَلُّ بِهِ عُقَدُ الْمَکارِهِ، وَیَا مَنْ یُفْثَأُ بِهِ حَدُّ الشَّدائِدِ، وَیَا مَنْ یُلْتَمَسُ مِنْهُ الْمَخْرَجُ إِلىٰ رَوْحِ الْفَرَجِ، ذَلَّتْ لِقُدْرَتِکَ الصِّعابُ، وَتَسَبَّبَتْ بِلُطْفِکَ الْأَسْبابُ، وَجَرىٰ بِقُدْرَتِکَ الْقَضاءُ، وَمَضَتْ عَلىٰ إِرادَتِکَ الْأَشْیاءُ، فَهِىَ بِمَشِیئَتِکَ دُونَ قَوْلِکَ مُؤْتَمِرَةٌ، وَبِإِرادَتِکَ دُونَ نَهْیِکَ مُنْزَجِرَةٌ، أَنْتَ الْمَدْعُوُّ لِلْمُهِمَّاتِ، وَأَنْتَ الْمَفْزَعُ فِى الْمُلِمَّاتِ، لَایَنْدَفِعُ مِنْها إِلّا ما دَفَعْتَ، وَلَا یَنْکَشِفُ مِنْها إِلّا ما کَشَفْتَ،

ای آن‌که گره گرفتاری‌های سخت فقط به وسیله او بازگردد، ای آن‌که تیزی تیغ دشواری‌ها به او درهم شکسته شود، ای آن‌که بیرون آمدن از رنجها و راه یافتن به‌سوی عرصه گشایش تنها از او درخواست گردد، در برابر توانایی‌ات سختی‌ها رام شد و به لطفت اسباب و وسائل فراهم گشت و به نیرویت قضا جاری شد و امور براساس اراده‌ات گذشت، پس اشیاء تنها نه به گفتارت بلکه به اراده‌ات فرمان پذیرند و فقط به اراده‌ات پیش از نهی کردنت باز داشته‌ شده، تنها تو برای رفع گرفتاری‌ها خوانده شوی و در بلاهای سخت پناهگاهی، چیزی از آن بلاهای سخت برطرف نگردد جز آنچه تو برطرف کردی و چیزی از آن گشوده نشود مگر آنچه تو گشودی،

وَقَدْ نَزَلَ بِى یَا رَبِّ ما قَدْ تَکَأَّدَنِى ثِقْلُهُ، وَأَلَمَّ بِى ما قَدْ بَهَظَنِى حَمْلُهُ، وَبِقُدْرَتِکَ أَوْرَدْتَهُ عَلَىَّ، وَبِسُلْطانِکَ وَجَّهْتَهُ إِلَىَّ، فَلا مُصْدِرَ لِما أَوْرَدْتَ، وَلَا صارِفَ لِما وَجَّهْتَ، وَلَا فاتِحَ لِما أَغْلَقْتَ، وَلَا مُغْلِقَ لِما فَتَحْتَ، وَلَا مُیَسِّرَ لِما عَسَّرْتَ، وَلَا ناصِرَ لِمَنْ خَذَلْتَ،

پروردگارم مشکلی به من رسیده که سنگینی‌اش مرا به زحمت انداخته است و دشواری و سختی بر من فرود آمده که به دوش کشیدنش مرا گرانبار نموده است، آری آن را حضرتت به قدرت خود بر من فرود آوردی و با نیرویت متوجّه من ساختی، پس از آنچه مرا در آن وارد کردی بیرون کننده‌ای نیست و از آنچه متوجه من نمودی بازگرداننده‌ای وجود ندارد و از آنچه تو بستی گشاینده‌ای وجود ندارد و از آنچه تو گشودی کسی را یارای بستن نیست و بر آنچه تو سخت گرفتی آسان کننده‌ای نیست و برای آن‌که تو از یاری‌اش دریغ ورزیدی یاوری نیست،

فَصَلِّ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَافْتَحْ لِى یَا رَبِّ بَابَ الْفَرَجِ بِطَوْلِکَ؛ وَاکْسِرْ عَنِّى سُلْطانَ الْهَمِّ بِحَوْلِکَ، وَأَنِلْنِى حُسْنَ النَّظَرِ فِیما شَکَوْتُ، وَأَذِقْنِى حَلاوَةَ الصُّنْعِ فِیما سَأَلْتُ، وَهَبْ لِى مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَةً وَفَرَجاً هَنِیئاً، وَاجْعَلْ لِى مِنْ عِنْدِکَ مَخْرَجاً وَحِیّاً ، وَلَا تَشْغَلْنِى بِالاهْتِمامِ عَنْ تَعاهُدِ فُرُوضِکَ، وَاسْتِعْمالِ سُنَّتِکَ،

پس بر محمّد و خاندانش درود فرست و درب گشایش را پروردگارا به کرم و فضلت به روی من بگشا؛ و چیرگی اندوه را به نیرویت از من برگیر و مرا در آنچه از آن به تو شکایت نمودم خوش‌بینی عطا کن و شیرینی رفتارت را نسبت به آنچه از تو خواستم به من بچشان و از پیشگاه خود مهر و گشایش گوارایی به من ببخش و از نزد خود راه نجات فوری برایم قرار ده و از محافظت در انجام واجبات و به کار گرفتن احکامت در زندگی مرا غافل مکن،

فَقَدْ ضِقْتُ لِما نَزَلَ بِى یَا رَبِّ ذَرْعاً، وَامْتَلَأْتُ بِحَمْلِ ما حَدَثَ عَلَىَّ هَمّاً، وَأَنْتَ الْقادِرُ عَلىٰ کَشْفِ ما مُنِیتُ بِهِ، وَدَفْعِ ما وَقَعْتُ فِیهِ، فَافْعَلْ بِى ذٰلِکَ وَإِنْ لَمْ أَسْتَوْجِبْهُ مِنْکَ، یَا ذَا الْعَرْشِ الْعَظِیمِ، وَذَا الْمَنِّ الْکَرِیمِ، فَأَنْتَ قادِرٌ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ، آمِینَ رَبَّ الْعالَمِینَ.

پروردگارا از مشکلی که بر من فرود آمده سخت به تنگ آمده‌ام و وجودم را به خاطر حادثه‌ای که برایم رخ داده اندوه فرا گرفته است، تنها تو توانایی برای برطرف ساختن آنچه به آن دچار شدم و دفع آنچه در آن افتادم، پس به فضل خویش آن را برایم به انجام برسان، هرچند خود را سزاوار آن از سوی تو نمی‌دانم، ای صاحب عرش بزرگ و دارای نعمت باارزش، فقط تو نیرومندی، ای مهربان‌ترین مهربانان، دعایم را اجابت کن ای پروردگار جهانیان.

التماس دعا