جانباز رشید اسلام، مرحوم حسنعلی مسرور
بنام خدا
پرتوی از وجود جانباز رشید اسلام، مرحوم حسنعلی مسرور
جانباز حسنعلی مسرور غضنفرخانی در سال 1309 در توابع شهرستان سپیدان به دنیا آمد. زندگی در روستای کهکران برای ایشان در ایام جوانی و نوجوانی بسیار سخت بود زیرا ظلم خوانین جور را تحمل نمی‌کرد و همیشه با آنان درگیر بود. بالاخره فشار خوانین و پاسگاه ژاندارمری سابق باعث مهاجرت ایشان به روستای قاسم آباد شهرستان مرودشت شد و در همین دوران در سدّ درودزن، مجتمع گوشت و پتروشیمی تا اوایل انقلاب مشغول بکار بود.
ایشان عشق و علاقه وافری به حضرت امام خمینی داشت و قبل از انقلاب عکس امام را بدون ترس از ایادی حکومت و جاسوسان در منزل نصب کرده بود.
با شروع انقلاب همراه با دیگر کارگران پتروشیمی اعتصاب نمود و در تظاهرات ضد شاهنشاهی شرکت می‌کرد. بعد از پیروزی انقلاب به عنوان نماینده کارگران انتخاب و برای دفاع حقوق کارگران به حضور حضرت امام شرفیاب شدند.
در طول خدمت در شرکت‌های متفاوت با کسانی که قصد ظلم به کارگران را داشتند مبارزه می‌کرد و دفاع از مظلوم را سر لوحه کار خود قرار داده و از تهدید و اخراج مدیر عامل ترسی نداشت و در روستا و محل کار به مردی شجاع و بی‌باک معروف بود.
با شروع جنگ تحمیلی عشق به امام، اسلام، وطن و دفاع از ناموس باعث شد تا خانواده خود را ترک و راهی جبهه گردد. پس از چند بار شرکت در جبهه بالاخره در سال 1365 در کربلای 4 به درجه رفیع جانبازی از ناحیه دو چشم مفتخر گردید و در شب اربعین حسینی سال 1393 به دیدار معشوق خود شتافت.
از خصوصیات مرحوم حسنعلی مسرور:
1- به بخشندگی و دست و دلبازی معروف بود و انفاق به محرومان و کمک به ایتام از خصوصیات برجسته ایشان بود.
2- به هیچ عنوان زیر بار ظلم نمی‌رفت.
3- مهربان بود و همیشه صلۀ رحم به جا می‌آورد و تمام فامیل و همسایگان ایشان را به مهربانی و سخاوت می‌شناختند.
4- در کمک به فامیل و همسایگان شهرت داشت.
5- خوش خلق و خنده‌رو بود.
6- برای فرزندانش یک پدر نمونه بود. (سه فرزند پسر و دو دختر داشتند.)
7- به نماز اول وقت و توسل به ائمه بعد از نماز خیلی اهمیت می‌داد.
8- هیچ وقت از اقدام خود که به جنگ رفته و جانباز شده بود پیشمان نبود و با اینکه چشمش را از دست داده بود لیکن همیشه به کار کردن بخصوص کشاورزی علاقمند بود و تا پایان عمر محتاج هیچ کس حتی فرزندان خود نشد.
و نهایتاً اینکه این جانباز رشید اسلام، مانند یک مرد زندگی کرد و مردانه نیز در شب اربعین به دیدار معشوق خود ابوالفضل العباس شتافت. روحش شاد و راهش پر رهرو باد.
