هوالجمیل

چند مدیریت همزمان

حال که وارد این عرصه شده‌ای باید چند مدیریت را همزمان و همراستا و هم‌محور اجرا کنی: هدفگذاری کوتاه و بلند مدت، برنامه ریزی کوتاه و بلند مدت، داشتن شیوه نامه (ابداعی یا پیشنهادی)، انتخاب سوژه (گروهی یا انفرادی)، انتخاب همکار(ان) همدل، همراز، همراه، همفکر بویژه در بین اعضای خانواده و دوستان نزدیک خود و تبیین اهداف برای آنها و مشورت با آنها و برنامه‌ریزی با آنها و تقسیم مسئولیت بین آنها.

تمام برنامه ریزیهای مقدماتی و بلند مدت را بنویس، تقویم درست کن. با توجه به وضع کار و گرفتاریهایت، زمانبندی معقول و منطقی کن. تقویم خود را در سه فاز تحقیق؛ تألیف و ویرایش؛ و انتشار هدفگذاری کن. مثلا مشخص کن که تا سه ماه دیگر باید به کجا رسیده باشی و چقدر مطلب نوشته باشی و با چند نفر مصاحبه کرده باشی و...

شهیدی را انتخاب کن. ببین درباره او کار شده یا نه، و اگر شده، چقدر، چگونه، در چه قالبی و..و.. تمامش را پیدا و مطالعه و برنامه ریزی مجدد کن.

قالب خروجی را مشخص کن: خاطره نویسی، داستان، زندگینامه، رُمان، فیلمنامه، نمایشنامه، شعر، ترجمه، قطعه ادبی، راستی تا چه حد قالبها را می‌شناسی؟ فکر می‌کنی کدام قالب بهترین خروجی است؟

آنچه باید درباره داستان نویسی بدانیم:

1- شناخت علمی داستان کوتاه 2- معین کردن تِم 3- شناختن و نوشتن طرح 4- پیکربندی و تبویب داستان 4- ایجاد گره اصلی و گرههای فرعی 5- شخصیت پردازی 6- فضا سازی 7- مشخص کردن راوی (اول یا سوم شخص) 8- پرهیز از شعار زدگی 9- رعایت ایجاز و اختصار در حد معقول و منطقی 10- نامگذاری هنرمندانه برای تمام اشخاص، مکانها، اتفاقات، و اصل داستان.

تقسیم بندی محتوائی کتاب یا پروژه :

1- مقدمه 2- تولد 3- کودکی 4-تحصیل 5- حضور در انقلاب و دفاع مقدس 6- شهادت، جانبازی، اسارت 7 – مطالب و خاطرات پراکنده 8- نتیجه 9- منابع

رعایت نکات باطنی و ظاهری در نوشتن و نت برداری

نکات پیش فرض:

1- تفحص سیره شهدا باید جزو آرمانهای ما باشد و نسبت به اصل کار یقین قلبی داشته باشیم نه اینکه در وسط کار، در اصالت و حقانیت هدف خود و شهدا شک کنیم. اگر شک داریم قبل از شروع باید تحقیقات و مطالعات کامل انجام دهیم چون در میانه راه افرادی پیدا می‌شوند که ما را از این کار منع خواهند کرد، حتی ممکن است بعضی از مصاحبه شوندگان هم ما را از ادامه کار دلسرد و مأیوس کنند.

2- باید نوع کار و اهمیت آن را بشناسیم، یعنی بدانیم که دقیقاً می‌خواهیم چکار کنیم و مأموریت ما کی و چگونه به پایان مطلوب می‌رسد.

3- باید بر گرامر فارسی مسلط باشیم. کاری که برای شهدا انجام می‌شود نباید دارای غلطهای املائی و انشائی و تایپی باشد. باید فاخر و وزین بنویسیم، فاخر و وزین ، حداقل یعنی بدون هیچ اشتباهی.

رعایت مسائل باطنی در نوشتن:

در حال اجرای هر قسمت از برنامه هستی حس بگیر. در هماهنگی، مصاحبه، تحقیق، نوشتن، ویرایش، خواب، بیداری. مگر قرار نشد یکسال با او باشی؟ فکر کن می‌خواهی درباره پدرت، برادرت، فرزندت، همسرت یا یکی از دوستان نزدیکت که تازه از دست داده‌ای (یا به دست آورده‌ای) تحقیق و تفحص کنی، فکر کن داری دنبال اطلاعات و خاطرات عزیزترین گمشده‌ی زندگی‌ات می‌گردی. کسی که همه هستی توست و تو سالها با فکر او زیسته‌ای و گریسته‌ای. حس داشته باش. اگر این حس را نداری هدفهایت را دوباره مرور و تحلیل و تجزیه کن تا به حس مطلوب برسی.

کار تو نوعی کشف و شهود است، مطمئن باش که خیلی از کارها، راهها، برنامه‌ها، کلمات، جملات، سؤالات و غیره باید  به تو الهام ‌شود و بدون استمداد از مرکز الهام خیلی از کارهایت ناقص خواهد ماند.

سر مزارش برو، با او حرف بزن، ازش کمک بخواه، هدفت را به او بگو، با افرادی که سر مزارش می‌آیند آشنا شو، هدفت را خیلی صریح و واضح به آنها بگو، قرار مصاحبه بگذار، نشانی و تلفن تمام اقوام و دوستان دیگرش را بگیر و قرار بگذار

حسی که از مزارش داری بنویس، احساس خود را درباره عکسها، پرچم‌ها، تزئینات، شعارهای روی دیوراها، سنگ نوشته‌ها، فضای داخلی گلزار، آیات، احادیث، اشعار، سخن بزرگان، وصایای شهدا، حال و هوای زمانی و مکانی، حال و احساس و رفتار زیارت‌کنندگان و هرچه می‌بینی و فکر می‌کنی بنویس. نیازی نیست همانجا بنویسی، می‌توانی نت برداری کنی و در اولین فرصت با آرایه‌های ادبی بنویسی و ویرایش کنی و برای دیگران بخوانی و حداقل هفته‌ای یکبار در وب منتشر نمائی.

حس گرفتن مثل هر هنر دیگری نیاز به تمرین مداوم دارد. هدف نباید در ما حل شود چون در کنار اهداف ریز و درشت دیگر قرار می‌گیرد و رنگ می‌بازد یا از بین می‌رود و فراموش می‌شود؛ ما باید در هدف حل شویم تا تبدیل به هدف شویم، تا تمام اعمال و افکار و رفتارمان عین هدف ( نه مثل هدف) گردد، آنگونه که شهدا بودند و شدند.

فکر کن تو در مزار اوئی و او بر مزار تو، چه حسی پیدا میکنی؟ حاضری جانت را فدای کسانی که نمیشناسی کنی؟؟ حتماً حاضری، چون تو هم داری درباره شهیدی تفحص می‌کنی و می‌نویسی که (شاید) اصلا او را نمی‌شناسی. می‌توانستی نیائی، مجبور نبودی، قرار نبوده و نیست به شخص یا گروه یا سازمان و اداره خاصی گزارش دهی جز به خدای شهید و قرار نبوده هیچ پاداش و امتیازی از کسی بگیری جز از حضرت سیدالشهدا(ع) که رئیس تشکیلات کل شهدای هستی است؛ و اگر این تفحص را انجام ندهی هیچکس تو را سرزنش نخواهد کرد جز قلب وصال طلب و زیباپرستت و روح  کمال طلب و زیباشناست.

شهید با خدا معامله کرده، اولین و بهترین سود حرکت تو هم در این مسیر تجارت با خداست.

خوب بنویس، پر و پیمان بنویس، فکر کن قرار است او و دیگران درباره تو بنویسند، حالا که می‌توانی و فرصت و توفیق یافته‌ای، خودت درباره خود شهیدت بنویس. او توست، تو او.

به زمانی که دفن شده فکر کن و مرور زمان تا قرنهای آینده، زمانی که نوه و نبیرهای تو و او نیز مرده‌اند و تنها راه ارتباط آیندگان با صاحب این مزار تنها از طریق نوشته‌هائی که تو اکنون داری می‌نویسی برقرار می‌شود، در این رابطه نیز به خوبی حس بگیر.

خدای این شهید تو را هم مثل او زنده‌ی جاوید می‌کند، راستی نظرت درباره حقیقت شفاعت چیست؟ محشور بودن با شهدا در دنیا و محشور شدن با آنها در آخرت کمترین پاداش شناخته شده‌ای است که خدای شهید به ادامه دهنگان راه شهدا می‌دهد.

خداوند در این جهان کلمه‌ای زیباتر از شهید بر صحیفه هستی رقم نزده، یادت باشد در این راستا همکار خدائی و ملائک. پس حق معرفت را آنچنان که باید و شاید ادا کن.

رعایت نکات ظاهری در نوشتن و نت برداری

با خودکار بنویسیم (نه مداد و خود نویس).

در یک دفتر بنویسیم نه در اوراق پراکنده.

در تمام یادداشتها و مصاحبه ها تاریخ و ساعت و مکان و موضوع و نامهای خاص دیگر را بنویسیم.

یک خط در میان بنویسیم (چون حتماً بعداً باید بین خطوط ویرایش و حذف و اضافه کنیم).

خوانا بنویسیم (طوری که دیگران هم بتوانند به راحتی متون ما را بخوانند و تایپ کنند)

سعی کنیم بدون خط خوردگی و لاک‌گیری بنویسیم، چون خط خوردگی در متن، بعدها هم می‌تواند توسط دیگران ایجاد شود.

سعی کنیم حرفه‌ای بنویسیم و اگر توانستیم مستقیماً تایپ و در اینترنت آپلود کنیم.

حتی اطلاعات ظاهراً به درد نخور را باید یادداشت کنیم، مثلاً نام کوهی که در دورنمای منزل یا محل کار یا مزار شهید قرار دارد می‌تواند برای فضا سازی داستان و خاطره مؤثر باشد.

کلمات خاص را اِعراب گذاری کنیم، فکر نکنیم که همه خوانندگان و مخاطبین ما با تلفظ صحیح این نوع کلمات آشنایند، اگر خودمان هم در نوشتن و تلفظ آنها شک داریم دوباره بپرسیم و یادداشت کنیم.

در هر مصاحبه سرنخ ها و سرپل ها جدید تفحص را پیدا کنیم و برای ارتباط با آنها برنامه ریزی نمائیم.

اطلاعات مهم و کاربردی هشت سال دفاع مقدس، نام و حجم و نتیجه عملیاتها، مناطق عملیاتی و مشخصات اقلیمی آنها، روزهای مهم تاریخی در دفاع مقدس، نظرات منطقه‌ای و جهانی در مقاطع مختلف انقلاب و دفاع مقدس و غیره را در مصاحبه و نوشتن لحاظ کنیم.

نوشته‌ها را حتی‌المقدور برای خانواده شهید یا مصاحبه شوندگان بخوانیم و آدرس وبلاگمان را به آنها بدهیم تا حاصل تحقیق و نتیجه فوری کار را ببینند و در صورت لزوم با ارسال نظرات خود، نوشته‌ها را اصلاح و تکمیل کنند. 

وظائف مدیر گروه:

1- جذب اعضا و آموزش و تبیین اهداف و توجیه عملی.

2- مشخص کردن سوژه ها، اسامی و اطلاعات اولیه و راههای ارتباطی.

3- تهیه امکانات لازم، فرمهای مربوطه، حکم مأموریت، صدور کارت، تهیه مکان جلسات (در صورت لزوم).

4- دریافت فرم نوع همکاری که توسط اعضا تکمیل شده باشد به منظور شناخت توانائیها و محدودیتها.

5- تقسیم مسئولیت منطقی و معقول.

6- تقویم و زمانبندی با کمک همکاران.

7- ایجاد سیستم بایگانی، کد گذاری، کلاسه بندی، تهیه نسخه پشتیبان دائمی از آخرین تغییرات.

مدیریت قرار گذاری

1- خودتان را رسا و شمرده معرفی و هدفتان را اعلام کنید (چه تلفنی، چه حضوری). در صورت نیاز با استفاده از کلمات و جملات صریح و ساده مکاتبه کنید

2-  ساعت و روز دقیق و مدت زمانی را که مهمان آنها خواهید بود اعلام کنید.

3- تعداد نفرات گروه را به تفکیک تعداد زن و مرد به خانواده اعلام کنید.

4- اسباب و وسائل دست و پاگیر نبرید.

5- از خانواده تقاضای امکانات (مثل سیم برق و سه راهی و باطری و کاغذ و خودکار وغیره) نکنید.

6- در ازای عکس و متون و وسائلی که تحویل می‌گیرید رسید بدهید و زمان دقیق عودت دادن آنها را مشخص و قید نمائید.

بازگشت به صفحه نخست