فضائل الشهدا

هوالجمیل

مصادیق دور شدن از راه شهدا

آنچه مصداق دور شدن از راه شهداست بیشتر در حاکمیت جلوه‌گر است تا در مردم. ادامه دادن راه شهدا راههای گوناگونی دارد که یکی از آنها مبارزه با فساد اداری و سیاسی است و مفاسد اداری نیز مصداق‌های متعدد و متفاوتی دارد. اگر فکر کنیم که تشکل خاصی در هر شهر می‌تواند جلو مفاسد را بگیرد سخت در اشتباهیم چون هیچ دولتی به مردم اجازه اینکار را نمی‌دهد، چه چپ و چه راست. دولتهای سی سال گذشته همیشه مردم را متهم به انحراف از مسیر شهدا کرده‌اند در حالیکه بیشترین انحراف در عملکرد بسیاری از مسئولین و ادارات مشهود بوده است. بر فرض که یک گروه و تشکل خاص هم هر روزه به این مسئول و آن مدیر، گیر بدهد مگر چقدر می‌تواند کارش را ادامه بدهد و مگر می‌تواند با چند مسئول درگیر بشود. چه بخواهیم و چه نخواهیم، مسئولیت و مدیریت رانت دارد، رانتخواری در ذات پست‌ها نهفته است.

مردم ما نظام جمهوری اسلامی را دوست دارند ولی از عملکرد برخی از مسئولین راضی نیستند. وجود چند میلیون جوان تحصیلکرده بیکار، گرانی، تورم، پارتی‌بازی، کارشکنی به اسم قانون، قوم و خویش سالاری، ‌حمله جناحها به یکدیگر، شیوع فساد اخلاقی و اجتماعی و اعتیاد و غیره از موارد نارضایتی مردم است و آنچه بدیهی است اکثر مسئولین پشت نام و خون شهدا سنگر گرفته‌اند و کسی نمی‌تواند با آنها درگیر بشود.

تخلف از آرمانهای شهدا در تمام امور کشور جاری است بویژه در انتخابات‌هائی که هر سال برگزار می‌شود و ما آنها را یکی از دستاوردهای خون شهدا می‌دانیم. در هر انتخابات علاوه بر صرف هزینه‌های میلیاردی و حیف و میل و اسراف و تبذیر جوّ تخریب و تکفیر نیز مزید بر علت می‌شود و جالب است که همه هم خودشان را ادامه دهنده راه شهدا می‌دانند در حالیکه هیچ شهیدی راضی به این همه ظلم و جور و تبعیض و فساد و تخریب و تفرقه نیست. در انتخابات‌ها اگر بیطرف باشی خیانت کرده‌ای و اگر طرفداری از فرد یا گروه خاصی کنی نیز به کاروان اسراف و تبذیر و تخریب و تکفیر پیوسته‌ای.

مرزهای بین بیطرفی و طرفداری چنان در هم آمیخته که هیچ کس نمی‌توند مرتکب معصیت نشود و این چیزی نیست که شهدا خواسته‌اند. اما یک حقیقت وجود دارد و آن اینکه تمام این چیزهائی که ما از آن می‌نالیم جزو طبیعت و سرشت انتخابات‌ها و مدیریت‌ها و مسئولیت‌هاست. آنچه غیرطبیعی است توقع ماست. سطح توقع ما از حاکمیت بالاست و به همین خاطر نمی‌توانیم بسیاری از ناهنجاریهای طبیعی را باور کنیم و بپذیریم. پس بهتر است شهدا را وارد این عرصه نکنیم و درهای سؤاستفاده از نام و مرام آنها را بر روی همه فرصت‌طلبان ببندیم تا سطح توقع ما و مخاطبین ما طبیعی و نرمال شود.

والسلام

محمد حسین صادقی

زمستان 88 - زرقان