شهید زنده است یا مرده
هوالجمیل
شهید زنده است یا مرده
و اما اینکه ما بعد از شهدا چه کرده‌ایم و چه اندازه راه آنها را ادامه داده یا نداده‌ایم بحثی دیگر است. قطعاً شهدا به هدف‌های ظاهری و باطنی در دنیا و آخرت رسیدند و خون پاکشان به هدر نرفته و پایمال نشده است. آنها با خدای خویش معامله کردند و برای رفاه و سعادت و امنیت کشور و مردم خود جان دادند و ما امروزه هرچه داریم از برکت خون آنهاست. اگر ما از خون و از صفات ایثارگری آنها سوءاستفاده کرده‌ایم، تقصیر آنها نیست تقصیر ماست. راه و هدف و برنامه آنها عیب و نقص نداشت، هر عیب و نقصی که مشاهده می‌شود به ما بر می‌گردد.
آنها حسین‌وار رفتند تا ما سجادوار و زینب‌وار راه و هدفشان را ادامه دهیم و ما آنها را فراموش کردیم و مشغول به دنیا شدیم و فکر کردیم که آنها کارها را تمام کرده‌اند و ما دیگر تکلیف و مسئولیتی نداریم و همین فکر باطل باعث شد که ما میدان‌های حق‌طلبی را ترک کنیم و دوباره در بعضی از موارد فساد و پارتی‌بازی و باندبازی و اختلاس و کارشکنی و تکثر و زیاده‌طلبی بر جامعه حاکم شود و تمام فرصت‌طلبان نیز چهره مقدس و شهید پرور به خود بگیرند.
آنچه در بسیاری از جریان‌های سیاسی و اجتماعی و اداری و اقتصادی ما جریان دارد هیچ تناسبی با اهداف و آرمان‌های شهدا ندارد و خود ما مقصریم که به همه با عینک خوش‌بینی نگاه کردیم و فراموش کردیم که میدان سیاست و مدیریت و اقتصاد، همیشه نیاز به نقد دلسوزانه و نظارت خالصانه دارد. اگر امروزه پیش‌کسوتان جهاد و شهادت به حاشیه رانده شده‌اند تقصیر خودشان است. هیچ شکی نیست که بسیاری از مسئولین ما، حضور ایثارگران را بر نمی‌تابند و فقط شهید مرده را دوست می‌دارند نه شهید زنده. مردم نیز توقعی که از ایثارگران دارند از دیگران ندارند و وقتی که ایثارگران ساکت نشسته باشند و روحیه حق‌طلبی و ایثارگری خود را در مواجهه با نابسامانیهای اجتماعی بروز ندهند، آنها هم ساکت می‌نشینند و روز به روز اوضاع بدتر و وخیم‌تر می‌شود.
