فضائل الشهدا

هوالجمیل

چهار مؤلفه شهید شناسی

وقتی که بحث از غیرت و شجاعت شهدا و ایثارگران انقلاب و دفاع مقدس پیش می‌آید بعضی از عزیزان نسل سوم به یاد قهرمانان شکست‌ناپذیر فیلمهائی می‌افتند که نویسنده و کارگران به آنها قدرت بخشیده تا در هر عملیاتی پیروز باشند.

اگرچه بسیاری از شهدا و رزمندگان به راستی اینگونه بودند ولی قدرت و دریادلی و عظمت آنها را باید در چیزهای دیگری جستجو کرد. نباید به رسم فیلمهای جدید و مقتلهای قدیم از خود بپرسیم که این شهید چند نفر را کشته است و با چند لشکر درگیر شده و چند پادگان و مقر نظامی تسخیر کرده و چند نفر را به اسارت گرفته است. چون اکثر فیلمها غیر واقعی‌اند و ساخته تخیل نویسندگان آنها و روش رزم در مقتلهای کهن نیز با توجه به سلاحهای جدید و جنگهای نوین، دیگر کاربرد ندارد که یک نفر به میدان برود و با شمشیر و گرز و سپر با دشمن درگیر شود و بکشد و یا کشته گردد.

تصویری که ما از جنگهای قدیم و جدید در ذهن داریم معمولاً منطبق بر همین قیاسات است و میزان پُردلی و شجاعت و شهامت قهرمانان جنگی را از شگردهای فیلمسازی و یا مقتل‌خوانی یاد گرفته‌ایم. در حالیکه درباره شهدا و ایثارگران خودمان نباید چنین توقع و انتظاری داشته باشیم.

حضور در جبهه‌های نبرد حق علیه باطل به تنهائی گویای تمام جوانمردی و رشادت آنهاست و اگر مظلومیت و گمنامی و خلوص نیت را بر مؤلفه حضور بیفزائیم دیگر نباید دنبال دلیل دیگری برای اثبات روح بزرگ آنها بگردیم. آنها با چهار شناخت وارد صحنه‌های نبرد شدند و بررسی همین چهار شناخت تا اندازه‌ای می‌تواند شخصیت آنها را به تصویر بکشاند و آن چهار شناخت عبارتند از:

1.        هدف‌شناسی

2.        دوست‌شناسی

3.        دشمن‌شناسی

4.        زمان‌شناسی

خاطرات و شخصیت و منش شهدا معمولاً در این چهار حوزه باید بررسی و کنکاش شود و ثبت و ضبط گردد و هدف ما در این راه مقدس نیز همین است.

والسلام

محمدحسین صادقی

زرقان فارس -  بهمن ماه 87